Hoe ga ik alles in een vorm gieten?
Op dit moment probeer ik met Adobe Spark een pagina te maken. Met dit programma kun je een presentatie maken met interactieve elementen.
Mijn huidige opzet is nu om een combinatie te maken van een ‘scriptie’; te beginnen bij mijn eerste onderzoeksvraag en te eindigen bij mijn herziene vraag. Ik wil het gevoel creëren van een iteratief proces, waarbij mijn eindpunt weer het startpunt is van een nieuw onderzoek. Eigenlijk moet je dus het gevoel krijgen dat je in een soort loop zit die telkens verandert.
In die presentatie kan ik dus ook interactieve elementen plaatsen, maar ook beeldmateriaal en wil ik proberen verhalen te verwerken. Het verhalende is belangrijk. Interpretaties van een kunstwerk zijn als verhalen die verteld worden door deelnemers tijdens het kijken naar kunst. Tishman (2018, p. 32) omschrijft hoe het traag kijken belangrijk is om te leren door middel van verhalen en hoe dit een manier is om de dialoog aan te moedigen tussen culturen en fysieke plekken. In haar boek Slow Looking verwijst ze naar een project van 'Slow Journalism' van National Geographic. Hierin wandelt een journalist, Paul Salopek, in de voetsporen van migrantenstromen die de mensheid heeft afgelegd. Ik zie duidelijke verbanden met mijn onderzoek en de wandeltocht van Salopek. Door samen naar kunst te kijken, kunnen we elkaars verhalen delen en verbinding maken met elkaar. Ik zou een parallel wil leggen met reizen en het kijken naar kunst. Door te reizen kun je je verwonderen over dat wat je ziet en meemaakt, zoals het kijken naar kunst ook verwondering kan oproepen. Door te kijken en ervaren worden bepaalde clichés ontkracht en kun je meer nuance aanbrengen in het beeld dat je hebt van iets of iemand. Ap Dijksterhuis, schrijver en psycholoog, is verzot op reizen, hij haalt in zijn boek Wie (niet) reist is gek een fenomeen aan uit de psychologie, 'outgroup homogeneity effect'. Dit effect slaat op het feit dat wij groepen waar we zelf toe behoren zien als heel divers, maar naarmate de groep verder van ons afstaat of onbekender wordt gaan we deze veel meer als homogeen zien (2020, p. 106). Zo noemt Dijksterhuis als voorbeeld het feit dat wij Chinezen als homogene groep zien en vinden dat ze allemaal op elkaar lijken. Door zelf te ervaren en te kijken kunnen we inzien dat dit niet het geval is en leren we nuances aan te brengen.
Belangrijk is de webpagina op een heldere manier vorm te geven, zodat je zelf kunt kiezen welke ‘lijn’ je volgt. Die van het onderzoek, interactief bezig zijn, bijvoorbeeld door het toevoegen van een one-minute filmpje of het verhalende deel.
Aandachtspunt:
Bij het gebruik van beelden moet ik in de gaten houden dat deze rechtenvrij zijn.
Een eerste opzet gemaakt met Adobe Spark:
Bronnen:
Dijksterhuis, A. J. (2020).Wie (niet) reist is gek (13de druk). Amsterdam, Nederland: Prometheus.
National Geographic. (z.d.). Out of Eden Walk Curricula. Geraadpleegd op 9 april 2020, van https://learn.outofedenwalk.com/all-curricula/
National Geographic, Project Zero, & Salopek, P. (z.d.). Educator Guide Out of Eden Learn. Geraadpleegd op 9 april 2020, van https://outofeden.s3.amazonaws.com/ooe_educator_guide.pdf
Salopek, P. (z.d.). Out of Eden Walk. Geraadpleegd op 9 april 2020, van https://www.nationalgeographic.org/projects/out-of-eden-walk/
Tishman, S. (2018). Slow Looking. Abingdon, Verenigd Koninkrijk: Routledge.