Experiment #1
Het doel van ons experiment is te weten te komen of er bij twee sociale groepen vooroordelen of oordelen weggenomen kunnen worden. Dit willen we bereiken door het kijken en bespreken van een kunstwerk met behulp van een VTS-gesprek. De groep bestaat uit een totaal van 10 deelnemers, waarvan de helft 11 jaar is en de andere helft ouder dan 61 jaar. We zijn begonnen met vast te stellen hoe de groepen zich nu tot elkaar verhouden door een nulmeting uit te voeren.
Bij aanvang
De deelnemers hebben als sociale groepen in zijn algemeen wel contact met elkaar, vooral in de relatie grootouder en kleinkind, de frequentie varieert, maar er is wel sprake van regelmatig tot veel contact. Ook vinden ze het leuk om contact te hebben, waarbij we moeten opmerken dat dit ook sociaal wenselijke antwoorden kunnen zijn aangezien ze in een actieve vorm, gezamenlijk de vragen hebben beantwoord. Ook denken ze in meerdere of mindere mate te weten wat de ander leuk vindt. Wat betreft het kijken naar kunst heeft het merendeel een beetje ervaring, twee proefpersonen helemaal geen en twee heel veel.
Na afloop
Na het voeren van het gesprek doorlopen we weer gezamenlijk een vragenlijst. De sfeer is goed en er is veel interactie, maar in hoeverre worden de deelnemers door elkaar beïnvloed door de vragen op deze manier in te vullen?
Het meest opvallende is dat er sprake is van inlevingsvermogen in elkaar, aangezien de deelnemers nergens nee invullen bij de evaluatie. Ze hebben allemaal het idee dat er wel iets veranderd is, voor een deel zit dit in persoonlijke ontwikkeling en voor een deel door de interactie met de anderen.
Om de een of andere reden hebben we niet gezien dat er soms geen stickers zijn geplakt bij vragen, 1 kind vond het moeilijk om mee te doen en had schroom om aan te geven wat zij van het experiment vond. Om te meten of de twee groepen meer inzicht in elkaar hebben gekregen zal er nog vaker een bijeenkomst moeten worden georganiseerd om daar duidelijke conclusies uit te trekken. Er wordt wel aangegeven dat er nieuwe inzichten zijn bijgekomen en de deelnemers zijn aan het denken gezet. Waarbij het de vraag is of dit komt door het überhaupt samenkomen, of dat dit door het kijken naar kunst komt. Door dit experiment te doen, realiseer ik me wel dat de rol van de begeleider en de manier van vragen stellen heel erg belangrijk zijn voor de resultaten en de ervaringen van de deelnemers. Het deelnemen heeft in ieder geval voor een positieve ervaring gezorgd en de deelnemers staan open voor nog een sessie.
Aandachtspunten:
- In hoeverre heeft het gezamenlijk invullen van een vragenlijst invloed op de antwoorden?
- Hoe zorg je ervoor dat je in je vraagstelling een duidelijk antwoord kunt genereren?
- In de gaten houden dat iedereen de evaluatie invult.
- Hoe betrek je iedereen tijdens een gesprek?
- Hoe maak ik helder waardoor deelnemers een inzicht hebben gekregen?
- Hoe zit het met andere sociale groepen?