26 januari 2020
Voor mijn onderzoek in de praktijk gaat het in de kern om het delen van perspectieven. Worden mensen zich bewust van de verschillende perspectieven van elkaar en kunnen ze deze delen? Treedt er vervolgens verandering op bij de deelnemers en ontstaat er zo meer begrip voor elkaar.
Om mijn experiment uit te gaan voeren heb ik inmiddels contact gehad met een student van de HKU, Master Interior Architecture, Emi Tsutsushio. Emi is bezig met haar afstudeer onderzoek waarbij ze ook op zoek is naar het leggen van verbindingen tussen mensen. In haar onderzoek gaat het vooral om het verbinden van mensen uit verschillende generaties. Zo heeft zij onderzocht of je in een zorgcentrum voor bejaarden door een interventie in de ruimte de ouderen contact kunt laten maken met kinderen. Binnen haar onderzoek echter mist ze nog een goede werkvorm of methode om die verbinding goed tot stand te brengen. Wij denken dat we elkaar in ons onderzoek kunnen helpen en versterken door onze onderzoeken te combineren. Door de methode, VT of VTS, toe te passen in combinatie met de interventie van Emi kunnen we onderzoeken of de verbinding daadwerkelijk tot stand komt.
Hiervoor willen wij scholieren in de leeftijd van 11 tot 18 jaar in contact brengen met ouderen. Aangezien Emi en ik beiden ons eigen onderzoek doen willen wij dit in ieder geval een keer in het verzorgingstehuis uitvoeren en een keer in het museum. Een interculturele dialoog wordt dan dus een intergenerationele dialoog. Ik vat dit dan op als een dialoog tussen verschillende culturen als in de zin van een generatiekloof. Hoe een kind, of jongeren naar de wereld kijken is anders dan hoe een ouder iemand naar de wereld kijkt. Kun je de verschillende perspectieven op de wereld van deze twee groepen zichtbaar maken en kun je door het kijken naar kunst deze perspectieven delen?
Om dit te evalueren willen we gebruik maken van een evaluatieformulier waarbij we de (voor)oordelen van de groepen vooraf en achteraf zichtbaar willen maken. Als voorbeeld hebben we een methode uit het boek Spaces for innovation gebruikt.
Voorbeeld van een evaluatieformulier.
Dit evaluatieformulier helpt ons de situatie voor- en achteraf te visualiseren en inzichtelijk te maken of er verandering optreedt bij de deelnemers.
Bron:
Groves, K., & Marlow, O. (2016). Spaces for innovation (1ste editie). Amsterdam: Frame Publishers Bv.
Comentarios